-
1 убыр уты
-
2 убыр
сущ.1) миф. о́боротень, вампи́р; вурдала́к, упы́рьубырлар әбиләр әкиятендә генә — о́боротни (оста́лись) то́лько в ба́бушкиных ска́зках
2) перен.; прост. обжо́ра, про́рвабу убырларга ашарга җиткерә алмассың! — э́тим обжо́рам не напасёшься!
убырның үзе туйса да күзе туймый — (погов.) обжо́ра сам сыт, а глаза́ го́лодны
3) бран. прокля́тый, нечи́стыйни эзли торгандыр убыр ! — что и́щет, прокля́тый!
•- убыр уты -
3 җилбегән уты
см. убыр уты -
4 блуждающий
-
5 татарник
м; бот.шайтан таягы, убыр уты -
6 блуждающий
1. прич. от блуждать2. прил.йүгерек, йылғырблуждающий нерв анат. — гиҙеүсе нерв
блуждающая почка мед. — гиҙеүсе бөйөр
См. также в других словарях:
Убыр — (башк. убыр, восходит к общетюркскому оbur от корня оp ‘засасывать’, ‘затягивать’) в башкирской мифологии упырь, вампир; мифический персонаж, оборотень, покойник. В сказках встречаются персонажи башк. убыр әбей старушка убыр (другое… … Википедия
убыр — миф. 1. Халык ышанулары буенча: ут рәвешендә йөри торган рух – җан. Ачулану, тиргәү сүзе 2. күч. Күп ашаучы, туймас тамак (кеше, хайван, кош корт тур.). УБЫР ЗӘХМӘТЕ – иск. Туя белмәү, бик күп ашаудан торган авыру, бирән зәхмәте. УБЫР УТЫ – Төнлә … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге